ولايت ‌مداري اقتضا مي ‌کند که درخواست ‌هاي انسان بر محور همرنگي با ولايت مولاي مورد نظر دور بزند. در زيارت عاشورا اين مسئله به خوبي نمايان است.

به گزارش فرهنگ نيوز، منزل امام باقر (عليه السلام) پر از جمعيت بود. پيرمردي آمد که به عصايي تکيه داده بود. سلام و اظهار محبّت کرد و کنار حضرت نشست و عرضه داشت:‌ به خدا قسم من شما و محبان شما را دوست دارم، آن هم نه به خاطر دشمني شخصي با آن ها، و به خدا قسم آن چه را حلال بدانيد، حلال و آن چه را حرام بدانيد، حرام مي ‌دانم و منتظر امر و حکومت شما هستم. فدايت شوم! آيا اميد داري من دولت شما را ببينم؟

امام پيرمرد را نزد خود فرا خواند و فرمود: اي پيرمرد! مردي از پدرم همين سؤال را کرد و پدرم به او جواب داد: اگر بر اين انتظار و بر اين محبّت (تولّي و تبرّي) بميري، بر رسول خدا و علي بن ابي طالب و حسن و حسين (عليهم السلام) وارد مي ‌شوي و دلت خنک و چشمت روشن مي‌ گردد و ملائکة مکرّم با رَوْح و ريحان به استقبالت مي ‌آيند و اگر زنده ‌ماني نيز با ديدن ما چشمت روشن مي‌ گردد.[1]

لذا عرضه مي ‌داريم: «وَ وَلِيٌ لِمَنْ وَالَاکُمْ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاکُمْ؛ و دوست هستم با هر که دوستدار شما است و دشمنم با هر کسي که با شما دشمني دارد.»

درخواست ‌ها بر محور تولّي

ولايت ‌مداري اقتضا مي ‌کند که درخواست ‌هاي انسان بر محور همرنگي با ولايت مولاي مورد نظر دور بزند. در زيارت عاشورا اين مسئله به خوبي نمايان است.

صفحات: 1· 2

جابر ابن عبدالله انصاری و یارانش برای اعلام وفاداری به ساحت مقدّس نبوّت و امامت، انزجار از رژیم ستمگر اموی، اطلاع رسانی و تبلیغ آرمان های عاشورائیان و بیدار ساختن افکار عمومی، در فرصتی مناسب، اوّلین «کاروان زیارتی» را به حرکت درآوردند.
1-جابر
وی پانزده سال پیش از هجرت، در مدینه به دنیا آمد. او و پدرش «عبدالله» از پیشتازان اسلام بودند؛ پدرش در جنگ اُحُد به شهادت رسید. جابر از یاران با وفای پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم بود که در ۱۹ غزوه شرکت کرد و احادیث فراوانی از آن حضرت نقل نموده؛ لذا مورد احترام همه فرقه های اسلامی است. وی همواره از مدافعان اهل بیت علیهم السلام به شمار می آمد. جابر سرانجام در سال ۷۸ (۷۴ یا ۷۹) هجری از دنیا می رود و پیکرش در «قبرستان بقیع» دفن می شود.
2-عطیه
عطیّه در زمان خلافت امام علی علیه السلام (۳۶ – ۴۰ هجری) در کوفه به دنیا آمد و نامش هم توسّط آن حضرت انتخاب شده است. وی از شیعیان راستین و علمای بزرگ بوده که هماره به نشر معارف قرآنی و اهل بیتی می پرداخت؛ به گونه ای که از سوی عوامل حکومتی بنی امیّه مورد شکنجه و آزار قرار گرفته بود. عطیّه علاوه بر نقل احادیث – به ویژه خطبه فدکیّه فاطمه زهراعلیها السلام – از بزرگ ترین مفسّران بوده و تفسیری در ۵ جلد به نگارش درآورده است.(فرهنگ عاشورا، جواد محدّثی، ص ۱۲۷ و ۱۲۸)

آداب زیارت سیدالَشهداء(ع)
«ما همراه جابر بن عبدالله انصاری به قصد زیارت قبر امام حسین علیه السلام حرکت کردیم؛ چون به کربلا رسیدیم، جابر نخست در کنار رودخانه فرات «غسل زیارت» نمود و پیراهن پاکیزه ای پوشید (همانند مُحْرِم، دو جامه سفید پوشید) و از کیسه ای عطرش را بیرون آورد (از من درخواست عطر کرد…) سپس لباس و بدنش را خوشبو ساخت و با پای برهنه به جانب قتلگاه حرکت کرد، در حالی که زبانش به نام و یاد الهی مترنّم بود.»(روایت عطیّة بن سعد در منتهی الآمال، ص ۵۳۶ و ۵۳۷)
آری، «زیارت» آدابی دارد و «زائر» برای رسیدن به مقام قُرب الهی، بایسته است روح و جسم خویشتن را معطّر و پاکیزه سازد و با زمزمه نام معشوق آرام، آرام در مسیر وصال گام بردارد.
وقتی شیعیان زائر و سوگوار به قتلگاه رسیدند، با صحنه های دلخراشی رو به رو شدند؛ قبرهای گمنام، خیمه های سوخته، زمین خون آلود و تفتیده، نیزه ها و شمشیرهای شکسته، همگی بیانگر اوج جنایت یزیدیان و منتهای مظلومیت عاشورائیان بود.
رسیدن کاروان امام حسین(ع) به کربلا در اربعین
سیدبن طاووس در کتاب لهوف آورده است: «زمانی که اهل‏بیت حضرت سیدالشهداء (ع) از شام به مدینه برمی‏گشتند در عراق از کاروان دار خواستند که آن‏ها را از راه کربلا ببرد.یزیدیان در هنگام حرکت به سوی کوفه به اهل بیت امام حسین علیه‏السلام اجازه عزاداری نداده بودند؛ از این رو خاندان داغدیده رسالت، پس از ورود به کربلا برای شهیدان خود به عزاداری پرداختند. کاروانیان مجلس عزا به پا داشتند و تا سه روز بدین منوال سپری شد.»

مسیری که همه ساله با وجود خطرها و تهدیدهای بسیار بر سیل مشتاقان افزوده می شود و با عشق و دلدادگی از هر جای جهان حتی از کشورهای اروپایی و گاهی با ادیان دیگر در این ایام خود را به این حماسه عظیم پیوند می زنند.

 با نزدیک شدن به ایام اربعین حسینی سیل مشتاقان و دلباختگان حضرت از دور و نزدیک خود را به حریم حسینی می رسانند و مطابق رسمی متفاوت مسیر نجف تا کربلا را پیاده طی می کنند.

متن روایت:

عَنْ عَلِیِّ بْنِ مَیْمُونٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع، قَالَ: یَا عَلِیُّ! زُرِ الْحُسَیْنَ وَ لَا تَدَعْهُ.

قَالَ: قُلْتُ مَا لِمَنْ أَتَاهُ مِنَ الثَّوَابِ؟

قَالَ: مَنْ أَتَاهُ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً

فَإِذَا أَتَاهُ، وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَکَیْنِ یَکْتُبَانِ مَا خَرَجَ مِنْ فِیهِ مِنْ خَیْرٍ وَ لَا یَکْتُبَانِ مَا یَخْرُجُ مِنْ فِیهِ مِنْ شَرٍّ وَ لَا غَیْرَ ذَلِکَ.

فَإِذَا انْصَرَفَ وَدَّعُوهُ وَ قَالُوا: یَا وَلِیَّ اللَّهِ مَغْفُوراً لَکَ أَنْتَ مِنْ حِزْبِ اللَّهِ وَ حِزْبِ رَسُولِهِ وَ حِزْبِ أَهْلِ بَیْتِ رَسُولِه، وَ اللَّهِ لَا تَرَى النَّارَ بِعَیْنِکَ أَبَداً وَ لَا تَرَاکَ وَ لَا تَطْعَمُکَ أَبَداً. (کامل الزیارات ص134)

فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام با پای پیاده

على بن میمون صائغ، از حضرت امام صادق علیه السّلام نقل کرده که آن حضرت فرمودند:

اى على! قبر حسین علیه السّلام را زیارت کن و ترک مکن.

عرض کردم: ثواب کسى که آن حضرت را زیارت کند چیست؟

حضرت فرمودند:

کسى که پیاده زیارت کند آن حضرت را، خداوند به هر قدمى که برمى‏ دارد،

یک حسنه برایش نوشته، و یک گناه از او محو مى ‏فرماید، و یک درجه مرتبه‏اش را بالا مى ‏برد.

و وقتى به زیارت رفت، حق تعالى دو فرشته را موکّل او مى‏ فرماید

که آنچه خیر از دهان او خارج می شود را نوشته و آنچه شر و بد مى‏ باشد را ننویسند.

و وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى مى‏ گویند:

اى ولىّ خدا! گناهانت آمرزیده شد.

و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل بیت رسولش مى ‏باشی،

به خدا قسم! هرگر تو آتش را به چشم نخواهی دید و آتش نیز هرگز تو را نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد نمود.

فرهنگ نیوز

هوا کم‌کم داشت رو به سپيدي مي‌رفت که بلند شدم و اطراف کمين، گشتي زدم. هوا ديگر روشن شده بود. خيالم راحت شد که نگهبان‌ها رفت‌و‌آمد نمي‌کنند.

فانوس را برداشتم و به طرف خط اول راه افتادم. از کمين که بيرون آمدم، قنبر دودانگه، جانشين گردان را ديدم که به طرفم مي‌آمد. به من که رسيد، نشست و گفت: رسول! ببين انگار عقرب پشتم را گزيده، بدجوري مي‌سوزه. فانوس را گذاشتم زمين و تند لباسش را بالا زدم.

ناگهان وحشت‌زده داد زدم: خداي من! اين ديگر چيست؟! قنبر سرش را برگرداند طرفم و گفت: چه شده مگر؟ گفتم: بابا عقرب کجا بود؟! تو تير خوردي؛ تير کلاش، شايد هم قناسه. قنبر گفت: تير خوردم!؟ چه مي‌گويي رسول، تير کجا بود؟! خوب دقت کن؛ گمان نکنم تير خورده باشم.

گفتم: تکان نخور. قناسه هم است لعنتي. قنبر خنديد و گفت: شوخي نکن رسول! جدي ببين چي شده؟ بدجوري درد دارد. گفتم: گلولة قناسه درست خورده تو ستون فقراتت.

صفحات: 1· 2

سلام بانو
هفته قبل که برای عرض ارادت و خدمت در بارگاه نورانی تان، مشرف شده بودم، با پر، توی دستم و لباس فرم، ابهتی خاص پیدا کرده بودم؛ ابهتی که تنها در خاندان رسول خاتم صل الله علیه و آله و منسوبانشان است ( البته شما خاندان هدایت و کرامت هرگز این ابهت را به خود نمی دیدید ولی همه ی عالم محو آن است ولی امثال چو منی از داشتن آن ابهت عاریه ای سرمست و مغروریم). روی صندلی نشسته بودم، صدای سخنرانی به گوش می رسید.از دور خانمی میانسال به سمتم می آمد، به احترام و رسم ادب بلند شدم و با او سلام و علیک گرمی کردم و خوش آمد گفتم. ولی چهره ی او گرفته به نظر می رسید. بعد از احوالپرسی، گله گزاری را شروع کرد؛ “خدا کنه حرف هایی را که زده می شه خودشون هم عمل کنند!!” برای همدردی گفتم:” ان شاءالله عمل می کنند وگرنه حرفشون اثر نخواهد داشت."

ادامه »

یک عکس همیشگی توی آلبوم های خانوادگی ما، عکس روز اول مدرسه است که معمولا روپوش – گشاد و نوستالژیک- به تن، با یک کیف مدرسه در حال لبخند زدن به دوربین هستیم. اما ورای این لبخند همیشه استرس ها و دغدغه هایی است که باید به درستی به آن توجه شود.
به گزارش فرهنگ نیوز، شروع مدارس یک اتفاق بزرگ در زندگی کودکان و حتی والدین آنهاست. بنابراین درست چند هفته قبل از اینکه صف های منظم کودکان هفت ساله با روپوش های یک شکل برای اولین بار وارد کلاس ها شوند، چه کارهایی می توانیم برای آماده سازی آنها و جلوگیری از سیل اشک ها –اشک های کودکان و همچنین ما!- انجام دهیم؟

کودکمان را با ایده ی کلی مدرسه آشنا کنیم…

۱-از کودکان بزرگتر فامیل بخواهیم در مورد کارهای مفرح و سرگرمی هایی که در مدرسه دارند با آنها صحبت کنند. (لطفا از قبل آنها را توجیح کنید که فقط قسمت های خوب مدرسه را تعریف کنند!)

۲- خاطرات شیرین خود را از مدرسه بازگو کنید. احتمالا خاطره های زیادی از بازی هایی مثل هفت سنگ و الک دلک دارید که الان وجود ندارد. یا اینکه چقدر اولین معلم خود را دوست داشته اید. حتما به خاطر داشته باشید که ژست «دوران سخت گذشته- زندگی مفرح فعلی» نیافتید و خدای نکرده از سختی های مدرسه و دست سنگین ناظم خود داد سخن سر ندهید.

۳- مراقب باشید که نگرانی هایی که اصلا برای کودکتان مطرح نیست را به وی القا نکنید و سعی نکنید استرس های خود را به وی منتقل کنید.

۴- او را به آینده ببرید و ویژگی های جذاب مدرسه را به او نشان دهید. برادر من هر وقت پسرش را به مدرسه می برد و زمین فوتبال بزرگ آنجا را نشانش می داد، چشمان پسرک برق می زد!

۵- در جلسات هماهنگی شرکت کنید. یک تدبیر مناسب این است که اگر مسولین مدرسه اجازه دادند، کودکتان (شما) و همکلاسی هایش و معلم در کلاس جمع شوید. این کار بسیاری از سردرگمی ها و نقاط مبهم کودک شما را از بین می برد.

۶- اگر کسی را می شناسید و  می دانید با وی همکلاس خواهد بود، حتما در طول تابستان او را به خانه تان دعوت کنید تا با هم دوست شوند. چهره های آشنا در روز اول به شدت مشکل گشا هستند.
………………………….

فرهنگ نیوز

مقام معظم رهبری در مورد آزادگان می فرماید: «شما ذخیره بزرگ الاهی و یک ثروت عظیم انسانی هستید که در دست دشمن غصب شده بودید. خدای متعال شما را به ملّت و به این کشور اسلامی برگرداند.

یکی از خاطرات خوش و فراموش نشدنی بچه های دهه های 60 و 70 ورود آزاده های عزیز به میهن است.

ادامه »

تا به حال نام يوم الهدم را شنيده ايد ؟ يوم الهدم يعني روز ويران کردن …

در هشتم شوال سال 1344 هجري قمري پس از اشغال مکه ، وهابيان به سرکردگي عبدالعزيزبن سعود روي به مدينه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن را اشغال نموده ، مأمورين عثماني را بيرون کردند و به تخريب قبور ائمه بقيع و ديگر قبور هم چنين قبر ابراهيم فرزند پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله و سلم - قبور زنان آن حضرت ، قبر ام البنين مادر حضرت اباالفضل العباس - عليه السلام - و قبر عبدالله پدر پيامبر و اسماعيل فرزند امام صادق - عليه السلام - و بسياري قبور ديگرپرداختند. ضريح فولادي ائمه بقيع را که در اصفهان ساخته شده بود و روي قبور حضرات معصومين امام مجتبي ، امام سجاد ، امام باقر و امام صادق - عليهم السلام - قرار داشت را از جا در آورده ، بردند . اما اين اولين حمله آنان به مدينه نبود . آنان در سال 1221 هجري نيز يک بار ديگر به مدينه هجوم برده ، پس از يک سال و نيم محاصره توانسته بودند آن شهر را تصزف کنند و پس از تصرف اقدام به غارت اشياي گرانبهاي حرم پيامبر - صلي الله عليه و آله و سلم - و تخريب و غارت قبرستان بقيع نمودند .

ادامه »

آیت‌الله صافی گلپایگانی(دامت برکاته) شعری به مناسبت 8 شوال سالرزو تخریب قبور ائمه بقیع سروده است،‌ این شعر به شرح ذیل است:

خوش آن نسیم که مى‌آید از کنار بقیع
خوشا هواى روان بخش و مُشکبار بقیع

فرشتگان ز زمین مى‌برند سوى بهشت
براى غالیه‌ی حوریان غبار بقیع

اگر که طور تجلّى ز صدق مى‌طلبى
بیا به گلشن روحانى دیار بقیع

دریغ و درد که از ظلم دشمنان خدا
خراب شد همه آثار بى‌شمار بقیع

ادامه »

عید فطر ضیافتی است برای پایان این میهمانی
عید فطر پاداش افطارهای خالصانه و بجاست
عید فطر قبولی انفاقهای به قصد قربت است
عید فطر پایان نامه دوره ایثار و گذشت است . . .

وقتی یادم میاد خیلی ها بودن که پارسال آخرین ماه رمضونشون رو تجربه کردن، دلم میگیره…. آخه شاید این بار نوبت من باشه که آخرین مهمونی ماه رمضون رو تجربه کنم…

هفتم: درمان بيماريها هميشه با خوردن و آشاميدن و تزريق دارو و مصرف قرص و كپسول نيست. روزه در فرهنگ اسلامي يك اقدام عبادي، معنوي است كه علاوه بر آثار عبادي و اجتماعي، آثار طبّي، بهداشتي و درماني فراوان دارد.
در برخي از احاديث پيامبر اعظم و اهل بيت عليهم السلام به اين نقش روزه تصريح شده است:
قال رسول اللَّه صلي الله عليه وآله: “صُومُوا تَصِحُّوا؛(1) روزه بگيريد تا سالم شويد.”
قال علي عليه السلام: “اَلصِّيامُ اَحَدُ الصِّحَّتَيْنِ؛(2) روزه داري يكي از دو نوع سلامتي است.”
هشتم: خودسازي و عبادات مراحلي دارد و ميدان تكامل براي همه همچنان باز است. در زمينه ماه رمضان و روزه داري هم هر كس مي تواند به درجات عالي تري از خودسازي و تعالي معنوي دست يابد. در حديث از امام علي عليه السلام مي خوانيم:
“صَوْمُ الْقَلْبِ خَيْرٌ مِنْ صِيام اللِّسانِ وَ صِيامُ اللِّسانِ خَيْرٌ مِنْ صِيامِ الْبَطْنِ؛(3) روزه دل بهتر از روزه زبان است، و روزه زبان از روزه شكم برتر است."

ادامه »

چهارم: خودسازي با تعبيرهاي فراوان در قرآن و احاديث اهل بيت عليهم السلام آمده است، و واژه هاي گوناگون تزكيه، تقوا، جهاد با نفس، مصونيّت از شُحّ، جهاد اكبر، محاسبه نفس، تخلّق به اخلاق الهي، اكتساب مكارم اخلاق، رعايت عدل و احسان، و عبادت، هر كدام حاكي از نوعي خودسازي است.
خودسازي در فرهنگ اهل بيت عليهم السلام شامل كنترل تمام رفتارها و گفتارهاي انسان در چهارچوب دستورهاي خداست. كنترل چشم و گوش و زبان و دست و پا و شكم و شهوت براساس بايدها و نبايدهاي قرآن و سنّت، مصداق خودسازي اسلامي و الهي است و روايات مكرّري يادآوري كرده است كه روزه داري، فقط به دستگاه گوارش و خوردن و آشاميدن مربوط نيست؛ بلكه مهم كنترل انسان بر اندام خويش و مراقبت بر صادرات و واردات كشور روح و جزيزه جسم انسان است. براي نمونه به اين احاديث شريف توجه كنيم:
قال علي عليه السلام: “اَلصِّيامُ اِجْتِنابُ الْمَحارِمِ كَما يَمْتَنِعُ الرَّجُلُ مِنَ الطَّعامِ وَالشَّرابِ؛(1) روزه [راستين ] دوري از گناهان است؛ همانطور كه انسان از خوردني و نوشيدني خودداري مي كند.”
حضرت فاطمه عليها السلام فرموده است: “ما يَصْنَعُ الصَّائِمُ بِصِيامِهِ اِذا لَمْ يَصُنْ لِسانَهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ جَوارِحَهُ؛(2) وقتي روزه دار، زبان و گوش و چشم و اندامش را حفظ نكند، اين روزه چه فايده اي دارد؟!"

ادامه »

يكم: تحوّلات روحي رواني كه در افراد و جوامع انساني پديد مي آيد، سه بخش مهم دارد:
1. افزايش دانش و آگاهي؛
2. گسترش قلمرو آزادي و اختيار و قدرت انتخاب انساني؛
3. تقويت عواطف و عشق ملكوتي.
ماه رمضان، ماه “آگاهي” بيشتر از حقايق هستي است و اين هدف در سايه تلاوت قرآن و تدبّر در آن به دست مي آيد. ماه رمضان ماه تقويت اراده و “آزادي” از زنجيرهاي دروني است و اين آرمان مقدس در پرتو روزه دست يافتني است.
ماه رمضان، فرصتي براي دعا و نيايش و شب زنده داري است كه “عشق ملكوتي” و انس با محبوب جاودانه را پديد مي آورد و شهد مناجات و نيايش را در كام انسان مي ريزد.

ادامه »

با توجه به جايگاه ويژه و قداست خاصي كه سرزمين شريف بيت المقدس در اسلام دارد، در هر زمان علماي اسلام به ويژه مراجع شيعه نسبت به اين شهر حساسيت فوق العاده اي داشته اند . به همين جهت از هنگامي كه بيت المقدس توسط رژيم صهيونيستي اسرائيل به اشغال درآمد، تا كنون، علماي اسلام براي دفاع از حريم سرزمين هاي اسلامي و اولين قبله مسلمانان از خود واكنش نشان داده و ضمن اعلام مراتب انزجار خود، مسلمانان را به دفاع از آن دعوت نموده اند .

در اين خصوص فتواها و پيامهاي زيادي از سوي مراجع عاليقدر شيعه همچون آيات عظام: سيد محسن حكيم، سيد محمد هادي ميلاني، سيد ابوالقاسم خوئي، امام خميني رحمه الله و ديگر مراجع و بزرگان صادر شده است .

صفحات: 1· 2

فضائل و قداست شهر بيت المقدس از منظر اسلام آنچنان اهميت دارد كه دانشمندان مسلمان در اين موضوع كتابهاي ويژه اي تاليف كرده اند . فضائل بيت المقدس، الفتح القسي في الفتح القدسي، الانس في فضائل القدس، روضة الاولياء في مسجد الايلياء، تحصيل الانس لزائر القدس، الانس الجليل بتاريخ القدس و الخليل، نام برخي از اين كتابهاست كه در مورد اهميت، فضائل و بركات مسجد الاقصي وحرم شريف قدس از منظر اسلام سخن مي گويند .

در اينجا به چند حديث از اهل بيت عليهم السلام درمورد قدس شريف اشاره مي كنيم:

1 . امير مؤمنان علي عليه السلام فرمودند: «اربعة من قصور الجنة في الدنيا: المسجد الحرام و مسجد الرسول صلي الله عليه و آله و مسجد بيت المقدس و مسجد الكوفة; (1) چهار بنا در روي زمين از كاخهاي بهشتي است: مسجدالحرام، مسجد رسول الله صلي الله عليه و آله، مسجد بيت المقدس و مسجد كوفه .»

2 . همچنين آن حضرت در روايت ديگري نماز در مسجد بيت المقدس را با هزار نماز معادل مي داند و مي فرمايد: «صلاة في بيت المقدس الف صلاة; (2) يك نماز در بيت المقدس [معادل] هزار نماز است .»

3 . ابوحمزه ثمالي از امام باقر عليه السلام روايت مي كند كه آن حضرت فرمود: «المساجد الاربعة: المسجد الحرام و مسجد رسول الله صلي الله عليه و آله و مسجد بيت المقدس و مسجد الكوفة، يا ابا حمزة! الفريضة فيها تعدل حجة والنافلة تعدل عمرة (3) ; چهار مسجد در روي زمين [داراي فضيلت ويژه اي] است: مسجد الحرام، مسجد پيامبر صلي الله عليه و آله، مسجد الاقصي و مسجد كوفه . اي ابوحمزه! انجام نمازهاي واجب در اين مساجد معادل حج ثواب دارد . و بجاي آوردن نماز مستحبي [در آنها] معادل عمره خواهد بود .»

4 . پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله به علي عليه السلام فرمود: يا علي! در شب معراج سه جا نام تو را در كنار نام خود ديدم و با نگاه به آن آرامش يافتم .

الف . هنگامي كه در شب معراج به بيت المقدس رسيدم، در روي صخره آن نوشته بود: «لااله الا الله محمد رسول الله ايدته بوزيره و نصرته بوزيره، فقلت لجبرئيل عليه السلام من وزيري؟ فقال علي بن ابي طالب; (4) خدايي جز خداي يگانه نيست، و محمد صلي الله عليه و آله فرستاده اوست . من او را توسط وزيرش تاييد كردم و نصرت بخشيدم . به جبرئيل گفتم: وزير من كيست؟ گفت علي بن ابي طالب .»

ب . در سدرة المنتهي

ج . در عرش رب العالمين .

1) وسائل الشيعه، ج 5، ص 283 .

2) النهايه، شيخ طوسي، ص 108 .

3) وسائل الشيعه، ج 5، ص 289 .

4) من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 371 .