ده اثر ولايت مداري و محبت در زيارت عاشورا
ولايت مداري اقتضا مي کند که درخواست هاي انسان بر محور همرنگي با ولايت مولاي مورد نظر دور بزند. در زيارت عاشورا اين مسئله به خوبي نمايان است.
به گزارش فرهنگ نيوز، منزل امام باقر (عليه السلام) پر از جمعيت بود. پيرمردي آمد که به عصايي تکيه داده بود. سلام و اظهار محبّت کرد و کنار حضرت نشست و عرضه داشت: به خدا قسم من شما و محبان شما را دوست دارم، آن هم نه به خاطر دشمني شخصي با آن ها، و به خدا قسم آن چه را حلال بدانيد، حلال و آن چه را حرام بدانيد، حرام مي دانم و منتظر امر و حکومت شما هستم. فدايت شوم! آيا اميد داري من دولت شما را ببينم؟
امام پيرمرد را نزد خود فرا خواند و فرمود: اي پيرمرد! مردي از پدرم همين سؤال را کرد و پدرم به او جواب داد: اگر بر اين انتظار و بر اين محبّت (تولّي و تبرّي) بميري، بر رسول خدا و علي بن ابي طالب و حسن و حسين (عليهم السلام) وارد مي شوي و دلت خنک و چشمت روشن مي گردد و ملائکة مکرّم با رَوْح و ريحان به استقبالت مي آيند و اگر زنده ماني نيز با ديدن ما چشمت روشن مي گردد.[1]
لذا عرضه مي داريم: «وَ وَلِيٌ لِمَنْ وَالَاکُمْ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاکُمْ؛ و دوست هستم با هر که دوستدار شما است و دشمنم با هر کسي که با شما دشمني دارد.»
درخواست ها بر محور تولّي
ولايت مداري اقتضا مي کند که درخواست هاي انسان بر محور همرنگي با ولايت مولاي مورد نظر دور بزند. در زيارت عاشورا اين مسئله به خوبي نمايان است.
صفحات: 1· 2