فضائل و قداست شهر بيت المقدس از منظر اسلام آنچنان اهميت دارد كه دانشمندان مسلمان در اين موضوع كتابهاي ويژه اي تاليف كرده اند . فضائل بيت المقدس، الفتح القسي في الفتح القدسي، الانس في فضائل القدس، روضة الاولياء في مسجد الايلياء، تحصيل الانس لزائر القدس، الانس الجليل بتاريخ القدس و الخليل، نام برخي از اين كتابهاست كه در مورد اهميت، فضائل و بركات مسجد الاقصي وحرم شريف قدس از منظر اسلام سخن مي گويند .

در اينجا به چند حديث از اهل بيت عليهم السلام درمورد قدس شريف اشاره مي كنيم:

1 . امير مؤمنان علي عليه السلام فرمودند: «اربعة من قصور الجنة في الدنيا: المسجد الحرام و مسجد الرسول صلي الله عليه و آله و مسجد بيت المقدس و مسجد الكوفة; (1) چهار بنا در روي زمين از كاخهاي بهشتي است: مسجدالحرام، مسجد رسول الله صلي الله عليه و آله، مسجد بيت المقدس و مسجد كوفه .»

2 . همچنين آن حضرت در روايت ديگري نماز در مسجد بيت المقدس را با هزار نماز معادل مي داند و مي فرمايد: «صلاة في بيت المقدس الف صلاة; (2) يك نماز در بيت المقدس [معادل] هزار نماز است .»

3 . ابوحمزه ثمالي از امام باقر عليه السلام روايت مي كند كه آن حضرت فرمود: «المساجد الاربعة: المسجد الحرام و مسجد رسول الله صلي الله عليه و آله و مسجد بيت المقدس و مسجد الكوفة، يا ابا حمزة! الفريضة فيها تعدل حجة والنافلة تعدل عمرة (3) ; چهار مسجد در روي زمين [داراي فضيلت ويژه اي] است: مسجد الحرام، مسجد پيامبر صلي الله عليه و آله، مسجد الاقصي و مسجد كوفه . اي ابوحمزه! انجام نمازهاي واجب در اين مساجد معادل حج ثواب دارد . و بجاي آوردن نماز مستحبي [در آنها] معادل عمره خواهد بود .»

4 . پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله به علي عليه السلام فرمود: يا علي! در شب معراج سه جا نام تو را در كنار نام خود ديدم و با نگاه به آن آرامش يافتم .

الف . هنگامي كه در شب معراج به بيت المقدس رسيدم، در روي صخره آن نوشته بود: «لااله الا الله محمد رسول الله ايدته بوزيره و نصرته بوزيره، فقلت لجبرئيل عليه السلام من وزيري؟ فقال علي بن ابي طالب; (4) خدايي جز خداي يگانه نيست، و محمد صلي الله عليه و آله فرستاده اوست . من او را توسط وزيرش تاييد كردم و نصرت بخشيدم . به جبرئيل گفتم: وزير من كيست؟ گفت علي بن ابي طالب .»

ب . در سدرة المنتهي

ج . در عرش رب العالمين .

1) وسائل الشيعه، ج 5، ص 283 .

2) النهايه، شيخ طوسي، ص 108 .

3) وسائل الشيعه، ج 5، ص 289 .

4) من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 371 .