آقا جان وقتی این عکس را دیدم دلم برای غربت آل علی پر کشید و حلقه اشک مجال را از روزنه دیدن، گرفت.

آقا جان دلتان برای بوییدن عطر مادر از بقیع پر می کشد؟

آقا جان شما هم سبزی گنبد خضرا را می طلبید؟

آقا جان شما هم ندبه های عرفات را می جویید؟

آقا جان شما هم دعا بفرمایید تا به زودی همراه با مولایمان گل نرگس به طواف بایستیم.

آقا جان همه جا، اولین دعایمان ظهور آخرین ذخیره الهی و دعای بعدیمان سلامتی و طول عمر بابرکت شماست.

سلام بانو
هفته قبل که برای عرض ارادت و خدمت در بارگاه نورانی تان، مشرف شده بودم، با پر، توی دستم و لباس فرم، ابهتی خاص پیدا کرده بودم؛ ابهتی که تنها در خاندان رسول خاتم صل الله علیه و آله و منسوبانشان است ( البته شما خاندان هدایت و کرامت هرگز این ابهت را به خود نمی دیدید ولی همه ی عالم محو آن است ولی امثال چو منی از داشتن آن ابهت عاریه ای سرمست و مغروریم). روی صندلی نشسته بودم، صدای سخنرانی به گوش می رسید.از دور خانمی میانسال به سمتم می آمد، به احترام و رسم ادب بلند شدم و با او سلام و علیک گرمی کردم و خوش آمد گفتم. ولی چهره ی او گرفته به نظر می رسید. بعد از احوالپرسی، گله گزاری را شروع کرد؛ “خدا کنه حرف هایی را که زده می شه خودشون هم عمل کنند!!” برای همدردی گفتم:” ان شاءالله عمل می کنند وگرنه حرفشون اثر نخواهد داشت."

ادامه »

یاد دوران خوش دبیرستان بخیر چه روزهای خوبی داشتیم. اردوهای دسته جمعی، آزمایشگاه، جشن های دهه فجر، آخر سال و خداحافظی برای تعطیلات نوروز و بعد از عید دیده بوسی های تازه، راهروهای مدرسه، دفتر مدرسه، رفت و آمد معلم ها، فوتبال ایران و استرالیا که کل مدرسه را به هم زده بود، تو برف به مدرسه رفتن و پیاده روی های طولانی برای رسیرن به مدرسه و کلی گپ و گفت با بچه ها تا رسیدن به مدرسه و خانه .
دلم خیلی برای اون روزها تنگ شده و الان که دختر خودم را کم کم برای راهی شده به مدرسه آماده می کنم، یواشکی بگم، کمی بهش حسودی ام می شه و بهش می گم قدر این روزها را بدونه و به خوبی از اون ها استفاده بکنه. البته من حسرتی برای اون روزها نمی خورم فقط دلم برای خوشی هایش و حتی ناخوشی هایش مثل؛ اضطراب امتحان، ترس از نمره کم، درس های زیاد و شب بیداری، سحر خیزی برای درس خواندن، هم تنگ شده است.

ادامه »

یک برنامه تلوزیونی رسالت عظیمی دارد؛ ولی متاسفانه در اغلب برنامه های ما این رسالت به ورطه غفلت سپرده شده است. برنامه ها با چابکی زائدالوصفی گوی سبقت را از هم ربوده اند تا به تقلید از برنامه های ماهواره ای، یا فقط آموزش آشپزی و خانه داری داشته باشند یا بیان مسائل روانشناسی. گاهی هم این برنامه ها می شود پاتق خواننده هایی که در غنا بودن آهنگ هایشان جای هزار تامل است؛ گاهی هم محل خودنمایی هنرپیشه هایی که فقط برای به رخ کشیدن مد لباس و ظاهرشان آمده اند و گاهی هم جایی برای خودنمایی ورزشکارانی که قهرمانی را فدای پهلوانی کرده اند. البته در همه موارد فوق استثنائاتی وجود دارد.

ادامه »

مقام معظم رهبری در مورد آزادگان می فرماید: «شما ذخیره بزرگ الاهی و یک ثروت عظیم انسانی هستید که در دست دشمن غصب شده بودید. خدای متعال شما را به ملّت و به این کشور اسلامی برگرداند.

یکی از خاطرات خوش و فراموش نشدنی بچه های دهه های 60 و 70 ورود آزاده های عزیز به میهن است.

ادامه »

امسال ماه رمضان به اتفاق همسرم ، دختر و پسرم برای تبلیغ راهی یکی از دانشگاه های تهران شدیم.
ده سالی بود که از تهران رفته بودم و رفت و آمدم در این مدت فقط برای دید و بازدید از اقوام بود و کوتاه مدت؛ البته از زرق و برق تهران و شکل و ظاهرش بی بهره نبودم.
توی این یک ماهه با انواع و اقسام شبهات و سوالات عجیب و غریب روبه رو بودیم و بعضی از آنها دود را از کله مان بلند می کرد شبهاتی که از پایه همه چیز را نشانه رفته بود و به اندازه ای کاری عمل کرده بود که حتی بچه مذهبی های دانشگاه هم از آن صحبت می کردند.
شبها تا دم دمای سحر همسرم توی خوابگاه ها بود و وقتی برمی گشت از سوالاتی می گفت که بعد از 10 ، 15 سال توی حوزه بودن هنوز چیزی از اون نشنیده بودیم…

ادامه »