خاطره ای از آن مونس جان؛
دختر 17 ساله اي از تهران، بنام زينب - ن، نامه اي به مقام معظم رهبري مي نويسد و در آن مي آورد: «روز قدس، مردي - در ميان خطبه هاي شما - بلند شد، مثل اينكه نامه اي داشت، ولي شما چقدر تلخ او را در انظار هزاران نفر شكستيد . مقام معظم رهبري براي روشن شدن ذهن آن نوجوان، چنين مي نويسد: «دختر عزيزم! از تذكر شما خرسند و متشكرم و اميدوارم خداوند همه ما را ببخشد و از خطاهاي كوچك و بزرگ ما - كه كم هم نيستند - در گذرد . من در باب آنچه شما يادآوري كرده ايد، هيچ دفاعي نمي كنم . گاهي گوينده از تلخي لحن خود به قدر شنونده آگاه نمي شود، در اين موارد همه بايد از خداوند متعال بخواهند كه گوينده را متوجه و اصلاح كند و اگر ممكن شود به او تذكر دهند . توفيق شما را از خداوند متعال مسئلت مي نمايم .»

مهندس مقدم (از اعضاي بيت - تهران)