.
تلویزیون در تسخیر شومن ها
حضور پررنگ موسيقي در رسانه ملي طي ايام نوروز نشانهاي از تغيير رويكرد صداوسيما نسبت به گذشته بود، اما موسيقي تنها محور برنامههای نوروزی سیما نبود، فضاي راحتتر اجراها و پرداختن به مسائلي كه پيش از اين كمتر تلويزيون سراغ آنها ميرفت، نشانهاي از تقلاي رسانه ملي براي بالا بردن ميزان مخاطبانش بود.
به گزارش فرهنگ نیوز، روزنامه جوان در گزارشی به بررسی برنامه های نوروزی شبکه نسیم پرداخته که معیارهای جدیدی را برای جذب مخاطب برگزیده است: محمد سرافراز، رئيس سازمان صداوسيما پيش از عيد، گفتوگوي مفصلي با روابط عمومي اين سازمان انجام ميدهد و در آن مصاحبه از شبكههاي ماهوارهاي به عنوان رقباي صداوسيما ياد ميكند و از تلاش صداوسيما براي تضعيف اين شبكهها ميگويد. وي از سياست جذب حداكثري نيز سخن ميگويد. اين دو راهكار صداوسيما در ايام نوروز خود را جلوهگر كرد.
خطوط قرمز فرضی قابل جابهجاییاند!
موسيقي از همان سالهاي اوليه پيروزي انقلاب اسلامي چالشي بزرگ را در صداوسيما به راه انداخت. بحثهاي شرعي مرتبط با موسيقي با وجود عملكرد محتاطانه صداوسيما چه در تلويزيون و چه در راديو انتقادهاي تندي را به همراه داشت به نحوي كه در دهه60 يكي از خطباي وقت نماز جمعه تهران نسبت به پخش موسيقي از برنامههاي صداوسيما به تندي موضع ميگيرد و باعث استفتاي رئيس وقت صداوسيما از امام خميني(ره) ميشود. با ورود امام(ره) و پاسخي كه به سؤالات مطرح شده رئيس سازمان داده ميشود، بنيانگذار انقلاب اسلامي از صداوسيما دفاع میکند و از فشار انتقادها كاسته ميشود. با اين وجود تا به امروز موسيقي همچنان خط قرمز فرضی پر رنگي در برنامههاي راديو و تلويزيون به شمار میرفت. اما نوروز 95 اين موضوع به ابزار ايجاد جاذبه براي برنامههاي تلويزيوني تبديل شد. حجم بالاي حضور موسيقي كه به طور خاص خوانندگي و اجراي قطعات موسيقايي بود، باعث شد تا اين شبهه به وجود آيد كه ميشود خطوط قرمز فرضی را در صداوسيما و جابه جا كرد!
موسسه تحقیقاتی پیو منتشر کرد؛
نگاه آماری به باورهای مذهبی زنان و مردان در دنیا
تحقیقات موسسه پیو حکایت از آن دارد که زن ها بیش از مردان به خدا، مذهب و قیامت باور داشته و عمده ملحدان را مردان تشکیل می دهند!
گروه دین و اندیشه فرهنگ نیوز؛ از مذهب به عنوان با نفوذترین باور حاکم بر انسان ها در جهان یاد می شود، با این حال جامعه بین المللی با گذشت زمان و رواج برخی اندیشه های کذایی توانسته رخنه ای در میان اعتقادات و باورهای برخی انسان ها به وجود آورد.
موسسه تحقیقاتی پیو در یک فرآیند تحقیقی در پی یافت نتایجی در رابطه با آینده مذهب در جهان بر آمده و به طرح سوالاتی از افراد مختلف بالای بیست سال در 192 کشور جهان نموده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد 4/83 درصد از زنان و 9/79 درصد از مردان هم چنان خود را مذهب و معتقد قلمداد می نمایند.
61 کشوری که زنان آن بیش از مردان به مذهب باور دارند.
بر مبنای یافته های فوق زنان در 61 کشور از 192 کشور یاد شده بیش از مردان متمایل به مذهب بوده و در مابقی کشور ها هر دو جنس به یک میزان تمایل به مذهب دارند. نکته جالب توجه آن که در اندک کشورهایی در جهان وجود دارد که مردان بیش از زنان متمایل به مذهب هستند. بر اساس مطالعات انجام شده حداقل در 83 کشور یاد شده تمایل و گرایش به مذهب بیش از 98 درصد در میان هر دو جنس می باشد.
مقام معظم رهبري:
محبت ورزیدن، یک امری است که در اول کار خدای متعال این را به شما میدهد، سرمایهای است که در اول ازدواج، خدا به دختر و پسر هدیه میکند. به یکدیگر محبت پیدا میکنند. این را باید نگه داشت. محبت همسر شما به شما، وابسته به عمل شماست. اگر بخواهید همسرتان به شما آن محبتش محفوظ بماند، باید رفتار خودتان را محبتبرانگیز کنید. حالا معلوم است که انسان چهکار باید بکند تا محبتش معلوم شود. بایستی وفاداری کنید، امانت نشان بدهید، صفا نشان بدهید. توقعات خود را خیلی بالا نبرید، باید همکاری کنید، باید اظهار محبت کنید، اینها محبت ایجاد میکند. هر دو نسبت به هم این وظیفه را دارند. محبت در زندگی باید باشد. همکاری باشد، ایرادگیری و زیادهطلبی نباشد.
اعتماد یک امر قراردادی نیست که بیا من به تو اعتماد کنم، تو به من اعتماد کن. اینطوری نیست. اعتماد را باید جلب کرد. با خوبی عمل، با رعایت اخلاق، با رعایت آداب، با رعایت حدود و ثغور و موازین شرعی… .
حکایت غریبی است…..
عجب فروشندهای هستیم ما، عجب خریداری هستید شما! چه ناچیز متاعی عرضه میکنیم ما! چه سخاوتمندانه بها ميپردازيد شما! متاع ما چیست؟ نمازی در نهایت حواسپرتی، بیجان و بیروح، از روی عادت و به طمع، اعمالی پر از خطا، با ریا و ناقص. در مسجد و مجلس ذکر، از هر کس سخن میگوییم و به هر چیز فکر میکنیم جز شما. در دعا همه چیز از خدا میخواهیم و آخرش، فرج شما، البته اگر یادمان نرود؛ و در مقابل، بهایی که میطلبیم: شفاعت، جنتالمأوی، همنشینی با شما!
و بیش از آن، انتظار داریم خطاها و گناهانمان (یعنی کالاهای فاسد و گندیده) را هم به ثواب تبدیل کنید و به یاری شما حتی کمترین خاری از نتیجه اعمالمان به پایمان ننشیند.
ما مثل آن گدایی هستیم که چند خرت و پرت و جنس ناچیز جلویش پهن کرده و مثلاً میفروشد و با نگاه ملتمسانهای برای خرت و پرتهایش مشتری میطلبد و امید دارد افراد، حتی بدون نیاز به کالایش، آن را بخرند و در عوض چند برابر قیمت آنها را به بهانه بهای جنس، برای کمک به او بپردازند؛ و شما همان خریدارید که نه از روی نیاز، بلکه از روی ترحم متاع ما را میخرید.
آقا! این جنسهای نامرغوب را از ما بخرید. بهایش؟ قابل ندارد: شفاعت و بهشت برین، آن هم در جوار شما!
علی مهر- مجله خانه خوبان
استاد فاطمینیا
* من تعجب میکنم از بعضیها! یک خانم مؤمن 20 بار به عمره رفته. بار 21 به او میگویند بیا این پول عمره را بده برای یک دختر یتیم، میگوید «نه من نمیتوانم. دوستان همه دارند میروند عمره. من چطور نروم؟»
حالا به این خانم بگو شما این همه عمره رفتی، مسئله اخلاق رو در خانه رعایت میکنی؟ مگر دین خدا مسخره است؟ هر سال عمره میروی یک عیب و بدی را از خودت دور نکردی؟ یا آقا، فرقی ندارد. آقا بداخلاق بشود، عبادتش ضایع میشود. خانم بداخلاق بشود، عبادتش ضایع میشود.
* خدمت آیت الله بهاالدینی رسیدم. گفتم آقا راز مقام و رتبه «سید سکوت» چه بود؟ آقا دست بالا آورد و اشاره به دهان کرد. خدا شاهد است الان مردم خیلی دست کم گرفتهاند آبرو بردن را.
ببینید خدا چند گناه را نمیبخشد: 1. عمدا نماز نخواندن 2. به ناحق آدم کشتن 3. عقوق والدین 4. آبرو بردن.
این گناهان این قدر نحس هستند که صاحبانشان گاهی موفق به توبه نمیشوند. پسر یکی از بزرگان علما که در زمان خودش استادالعلما بود، برای من تعریف میکرد «به پدرم گفتم: پدر تو دریای علم هستی. اگر بنا باشد یک نصیحت به من بکنی چه میگویی؟» میگفت پدرم سرش را انداخت پایین. بعد سرش را بالا آورد و گفت «آبروی کسی را نبر!» الان در زمان ما هیئتیها، مسجدیها و مقدسها آبرو میبرند.
عزیز من اسلام میخواهد آبروی فرد حفظ شود. شما با این مشکل داری؟ دقت کنید که بعضیها با زبانشان میروند جهنم. روایت داریم که میفرماید اغلب جهنمیها، جهنمی زبان هستند. فکر نکنید همه شراب میخورند و از دیوار مردم بالا میروند. یک مشت مؤمن مقدس را میآورند جهنم. ای آقا! تو که همیشه هیئت بودی! مسجد بودی! بله. توی صفوف جماعت مینشینند آبرو میبرند.
امیرالمؤمنین(ع) به حارث همدانی میفرماید: اگر هر چه را که میشنوی بگویی، دروغگو هستی.