شهید بابایی و باغبان خشمگین...
به گزارش فرهنگ نیوز، این متن خاطره ای کوتاه از شهید عباس بابایی است که با هم می خوانیم:
اﻣﺘﺤﺎﻧﺎت ﺧﺮداد ﻣﺎه ﻫﻢ رﺳﻴﺪ. ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﺔ دﻳﮕﺮ ﻛﻠﻚ اﻳﻦ ﺳـﺎل ﻫـﻢ ﻛﻨـﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻜﺮی ﺑﺮای ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﻛﺮد. ﻣﻦ ﻛـﻪ ﻣﺜـﻞ ﭘﺎرﺳـﺎل ﻣـﻲ ﺧـﻮاﻫﻢ ﺑـﺎﻗﻠﻮا ﺑﻔﺮوﺷﻢ. ﻛﻠّﻲ ﭘﻮل ﺑﻪ ﺟﻴﺐ زدم. ﺷﻜﻤﻢ ﻫﻢ ﻛﻪ ﻫﺮ روز ﺳﻴﺮ ﺑﻮد. ﺑﺎﺑﺎم ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ اﮔﺮ از اﻻن راه ﭘﻮل در آوردن را ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮی، وﻗﺖ ﭘﻴﺮی دﺳﺘﺖ ﺗﻮ ﺳﻔﺮه ﺧﻮدت اﺳـﺖ . ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﺶ ﮔﻮش ﻛﺮدم و ﺑﺎﻗﻠﻮا ﻓﺮوﺷﻲ را اﻧﺘﺨﺎب ﻛـ ﺮدم. وﻟـ ﻲ ﺑﻘّـﺎل ﺳـﺮ ﻛﻮﭼﻪ ﻣﺎن ﻣﻲ ﮔﻔﺖ اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﻪ درد ﻧﻤﻲ ﺧﻮرد، ﺑﺎﻳﺪ ﺻﻨﻌﺖ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮی. ﻫﺮ ﭼﻲ ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم، دﻳﺪم ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺷﺎﮔﺮدی ﻛﻨﻢ. اوﺳـﺘﺎﻫﺎ ﺧ ﻴﻠـ ﻲ ﺑـﻲ رﺣﻤﻨـﺪ . ﺑﺎﻳـﺪ ﻛﻠّـﻲ از دﺳﺖ ﺷﺎن ﻛﺘﻚ ﺑﺨﻮری ﺗﺎ ﭼﻴﺰ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮی. ﺗﺎزه ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫـﻢ ﺷـﻜﻤﺖ از ﮔﺮﺳـﻨﮕ ﻲ ﺻﺪا ﻣ ﻲﻛﻨﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪ اش ﭘﺴﺮ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻣـﺎن ﻛـ ﻪ ﭘﺎرﺳـﺎل درس را ول ﻛـ ﺮد و رﻓـﺖ ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ. ﻫﺮ ﺑﺎر ﻛﻪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻤﺶ، ﻳﻚ ﭼﻴﺰی اش ﺷﺪه. ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﭘـﻴﺶ دﻳـﺪم ﺟﻠـﻮ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﻳﻚ ﺑﺎدﻣﺠﺎن ﺑﺎﻻ آﻣﺪه. ﻣﻲ ﮔﻔﺖ اوﺳﺘﺎﺷـﺎن ﺑـﺮای دﺳـﺖ ﮔﺮﻣـﻲ روزی ﻳﻚ ﺑﺎر ﻛﺘﻚ ﻣﻬﻤﺎﻧﺶ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﺑﻴﭽﺎره ﭘﺴﺮه، ﺷﺪه ﻛﻴﺴﻪ ﺑﻜﺲ…
صفحات: 1· 2
