پروانه در حال خارج شدن از پيله بود، اما هر قدر تلاش مي‌كرد، موفق نمي‌شد. مدتي دست از تلاش كشيد و آرام شد. شخصي كه شاهد تلاش پروانه بود، تصميم گرفت هر طور شده به پروانه كمك كند. براي همين با قيچي پيله را باز كرد. پروانه به راحتي از پيله خارج شد. اما ديگر نتواست پرواز كند و بايد بقيه عمر خود را با خزيدن مي‌گذراند. چيزي را كه آن شخص نمي‌دانست، اين بود كه با زحمت خارج شدن پروانه از پيله باعث مي‌شد كه ماده‌اي از بدنش ترشح شود كه بالهاي او را براي پرواز قوي مي‌كرد، تا بتواند پرواز كند.
گاهي تلاش تنها چيزي است كه در زندگي نياز داريم. پس چرا برخي از ما والدين اين حق را از فرزندانمان دريغ مي‌كنيم. حق تلاش كردن، حق موفق شدن، حتي حق شكست خوردن را. امام موسي كاظم(ع) اين گونه مي‌فرمايند: بهتر است طفل در كودكي با سختي‌ها و مشكلات روبرو شود تا در جواني و بزرگسالي بردبار و صبور شود.
اگر خواهان آنيم كه فرزنداني سخت‌كوش داشته باشيم كه عرصه‌هاي زندگي را يكي پس از ديگري طي كرده و هيچ گاه شكست‌ها آنها را از پاي در نياورند پس بايد از همين ابتدا آنها را مقاوم بپرورانيم.
اجازه دهيم كه با برخي از سختي‌ها و مشكلات مواجه شوند تا صبور و مقاوم شوند. بگذاریم زمین بخوردند تا بلند شدن را بیاموزند. به ياد داشته باشيم كه ناز پرورده تنعم، نبرد راه به جايي.

صفحات: 1· 2